• Semmerzake, Unieke Sectie, kadastrale percelen 766d (gedeeltelijk) - 766q (gedeeltelijk ) - 766L/a - 766L/b - 766L/c

• Voor de onteigening van deze bunker werden stukken onteigend van in totaal 5 verschillende deelpercelen. Het betroffen enerzijds beperkt perceel omschreven als bestaande woning, deels tuin en deels landbouwgrond. De totale onteigening was amper 1 are 4 ca groot.
• Ook zijn de omschrijvingen van de bijhorende onteigeningen vrij complex en moeilijk te volgen doordat er twee schetsen worden gebruikt van het terrein met de verschillende kadastrale percelen met aangeduide hoekpunten. De eerste dergelijke schets die zo wordt gebruikt staat letterlijk als detail bij de onteigeningsakte. De tweede gelijkaardige schets werd apart nog eens bij het opstellen van de aktes gebruikt en wordt naar verwezen als schets 2. De punten zijn echter onderling niet 100% identiek waardoor de omschrijvingen van de aktes er niet altijd eenvoudiger op worden.
• De eerste akte omvat enerzijds de overnamen van de gemeenschappelijke muur tussen de respectievelijke woning en de aan te bouwen bunker. Het betreft dus de gemeenschappelijke buitenmuur van de woning op het perceel 766L zoals geschets op een apart bij de akte horende schets, voor de helft van de dikte overgekocht. Merkwaardig is dat dit eigenlijk geen muur is waar het ooit de bedoeling was om er tegen aan te bouwen gezien er juist boven het onteigende gedeelte zelfs een raam zit. Binnen de deels onteigende muur zit zelfs nog een klein rond raampje, ook een ossenoog genoemd.
  • Daarnaast werd eveneens een zone CDFE (perceel 766L/b obv plan II), die al als erfdienstbaarheid voor het bereiken van perceel 766m (los van deze akte) geëist deze te seponeren.
  • Bijkomend zou hijzelf als gebruiker van de erfdienstbaarheden ABCD (perceel 966L/a obv plan II) en EFPG (perceel 966L/c obv plan II) dienen te verzaken. Dit was hij binnen de akte al mee akkoord zonder vergoeding mits een correct tegenalternatief te krijgen.
  • In de akte werd ter compensatie voorzien dat deze eigenaar zonder discussie eeuwigdurend toegang zou verkrijgen tot zijn perceel 766m via een vrij bochtig maar voor hem voldoende breed parcours terug te vinden als LKIJBDFHORNM (plan II)
• De akte voor deze toch vrij complexe situatie werd getekend voor akkoord op 13 september 1935 ten opzichte van Mr Alphonses De Roucke, werkman te Semmerzake voor de prijs van 2415 BEF.
• De akte bevatte wel daarnaast nog een bijkomende intrestclausule waardoor hij jaarlijks nog eens 5% van dit bedrag zou ontvangen vanaf het ogenblik dat de akte werd getekend. Dit kwam neer op een jaarlijkse intrest van 120.75 BEF.
• Een tweede akte handelde enerzijds over een zeer klein perceeltje van 2 ca ontnomen in het perceel 766q gekadastreerd als een bestaande woning. De grenzen worden gevormd door MOq (op bijhorend plan II). Dit is een klein stukje van het perceel op de linker voorhoek van de woning die voor de bunker zal liggen (dus niet de aangebouwde woning).
• Daarnaast werd er binnen deze akte bijkomend nog een onteigenin in datzelfde perceel 766q tussen de punten GLNOPRJ (van plan II) ter grootte van 34 ca. Dit is de ganse rest van het perceel zuidoostelijk van de stroken ABPG (plan II) die in het verleden voordien dienden als erfdienstbaarheden naar perceel 766m. Dit is echter een dubbele onteigening want dit omvat opnieuw het eerdere kleine driehoekige perceeltje van 2 ca. Dit kleine perceeltje is noodzakelijk om de nieuwe voorziene erfdienstbaarheid voldoende breed te maken aan de straatkant.
• Een derde strookje van 13 ca werd nog onteigend tussen de punten EMNLG maar dit is een totaal onbeduidende en geen veelhoek vormde combinatie volgens plan II?
  • Daarnaast wordt met deze akte ook geëist de bestaande erfdienstbaarheden op de percelen ABCD (perceel 966L/a volgens plan II) en EFPG (perceel 966L/c volgens plan II) te verzaken. Deze waren bedoeld om het perceel 766m te kunnen bereiken.
  • Bijkomend zou hijzelf als gebruiker van de erfdienstbaarheden CDFE (perceel 766L/b volgens plan II) dienen te verzaken. Dit werd in de akte omschreven als te gebeuren zonder bijkomende vergoeding.
  • Ook in deze akte werd ter compensatie voorzien dat deze eigenaar zonder discussie eeuwigdurend toegang zou verkrijgen tot zijn perceel 766m via een vrij bochtig maar voor hem voldoende breed parcours terug te vinden als LKIJBDFHORNM op plan II.
• De akte voor deze toch vrij complexe situatie werd getekend voor akkoord op 13 september 1935 ten opzichte van Mevr Anna De Rouck, beroep niet gespecificeerd en gehuwd met Mr Renatus Delvaux, steenbakker te Semmerzake en beiden daar wonende. Deze deelakte werd opgemaakt voor de prijs van 7500 BEF.
• De akte bevatte wel daarnaast nog een bijkomende intrestclausule waardoor hij jaarlijks nog eens 5% van dit bedrag zou ontvangen vanaf het ogenblik dat de akte werd getekend. Dit kwam neer op een jaarlijkse intrest van 375 BEF.
• Een derde en vrij beperkte akte betreft allicht (want de lettercombinatie die men er aan koppelt, is totaal niet terugbrengbaar via de letters op de terug te vinden schetsen. Men spreekt van de grenzen ABLK maar deze vormen op die schets II totaal geen sluitende veelhoek. Vermoedelijk betreft het hier de zone van iets meer dan 8 meter lang en ongeveer 2 meter diep die de toenmalige trottoir zal vormen voor het terrein waar werd op onteigend. Het is dus het koppelstuk tussen eerder onteigende percelen en de steenweg te Semmerzake, ter grootte van 18 ca.
  • Ook deze akte bevat de clausule af te zien van vroegere erfdienstbaarheden op de stroken 966L/a; 966L/b en 966L/c.
  • Ook hier wordt het alternatief aangeboden uit beide vorige aktes.
• Deze beperktere akte werd opgemaakt op 13 september 1935 voor de prijs van 1200 BEF aan Mr Jules De Rouck, herbergier wonende te Semmerzake.
• Ook deze deelakte bevatte een intrestclausule ter waarde van 5 % op het verkoopsbedrag wat in dit geval neerkwam op 60 BEF per jaar.
• Erfdienstbaarheden, zowel de permanente om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, als de tijdelijke die standaard werden in de aktes voorzien met een termijn van 8 maanden voor de bouw van de bunker mogelijk te maken, gingen net zoals het uitkeren van toegekende intresten pas in voege, van zodra de eigenlijke werken voor de bouw van de bunker werden aangevat, ongeacht de tijdsperiode die op die manier verstreek tussen aankoop van de gronden en de eigenlijke bouw van de bunker zelf.

• Alle eerder gemelde percelen die ooit werden onteigend voor de bouw van de bunker zijn heden opgegaan in het perceel 766z. Van de bunker is ook in werkelijkheid op enkele restanten na geen sprake meer omdat hij grotendeels werd gesloopt. Deze staat dan ook logischer wijze niet meer op de actuele kadasterschetsen.
• Allicht zijn de percelen 766z en 766d² in handen van dezelfde personen want er is op actuele kadasterplannen ook geen spoor meer terug te vinden van nog bestaande erfdienstbaarheden om dit laatste perceel te kunnen bereiken.

• De bunker lag op de rechter kant van de Aalbroekstraat, komende van Gavere, U ziet vrij eenvoudig de gemetste bak juist voor het huis waartegen de bunker origineel aangebouwd werd.

• Het is een zware steunliniebunker (bunker tegen directe doorbraak) op het steunpunt Semmerzake tussen Se8 (75 m) en Se10 (150 m).

• De bunker bestond origineel uit drie kamers en een sas.
• Het onderste verdieping bevatte twee kamers en het sas.
• Vooraan was er een kamer met een vast opgesteld 47mm kanon.
• Daarachter was een kleinere kamer met een handmatige ventilator om vuile lucht door het schieten met het kanon naar buiten de drijven via overdruk in de bunker via het schietgat zelf.
• De bovenste kamer bevatte een schietgat voor mitrailleur en een gat voor het plaatsen van een schijnwerper gericht op de weg.
• Deze kamer was bereikbaar via een metalen trap op de achterwand van de kanonkamer.

• De mitrailleurkamer was standaard voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur. Daarnaast was ze ook uitgerust voor de opstelling van een Browning FM30 mitrailleur.
• In de kanonkamer op de benedenverdieping stond een vast opgesteld AC 47 mm kanon.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• Origineel was hij volledig ommuurd met baksteen.
• Het was 1 van de 4 bunkers ooit op Bruggenhoofd Gent gebouwd met bijkomend een verdiep.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m. Hierachter bevond zich een haakvormig toegangssas.
• Dit metalen hekje was nog eens bijkomend aan het zicht onttrokken door een houten camouflagedeur van 1.00m x 2.00m (BxH).
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging. Gezien deze bunker zijn mitrailleurkamer op de bovenverdieping had, stond in dit geval de gepantserde deur voor de toegang van het kleine kamertje met de manuele ventillator om de kanonkamer eventueel op overdruk te kunnen zetten omdat de vuilde dampen de bunker zouden verlaten.
• Tussen dit kleine kamertje en de kanonkamer zat nog eens een stalen deur.
• In deze kanonkamer bevond zich
  • Een vast op rolwagen voor en achteruitschuifbaar vast opgesteld C47 kanon.
  • Een ventillatiegat waarlangs lucht naar binnen geduwd kon worden via de in het kleine kamertje daarachter aanwezige manuele ventillator. Op die manier konden giftige dampen via het schietgat naar buiten geperst worden.
  • Allicht had deze kamer ook een aantal meters etagères met leggers in eikenhout.
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
• Volgens het bestek zat het schietgat voor het 47 mm kanon verborgen achter 2 luiken in verschillende richtingen scharnierend van 0.60m x 1.40m (BxH). Op deze luiken zou dan bijkomend het frame van een houten raam bevestigd zijn. In praktijk zijn deze beide luiken vervangen door nog een, vermoedelijk vrij identieke houten deur van allicht 1.20m x 2.00m. Op oude foto's hieronder zie je zelfs dat deze deur bovenaan ook nog kleine, allicht in groen glas uitgewerkte, kleine raampjes had.
• De mitrailleurkamer was bereikbaar via een metalen trap en een trapgat. In deze kamer was voorzien:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
  • Voor deze bunker allicht een via electriciteit werkende schijnwerper gericht op de steenweg komende uit Aalst.
• Voor de rest waren alle luiken voor het schietgat voor mitrailleur, het schijnwerpergat alsook de resterend valse ramen uitgewerkt als een houten plaat met daarop telkens bijkomend het frame van een raam op bevestigd.
• Het schietgat voor mitrailleur en het schijnwerpergat, zaten verborgen achter één groot lang raam. Dit was opgebouwd uit in totaal 3 valse ramen. De twee linkse luiken van telkens 0.50m x 1.00m (BxH) scharnierden naar links. Het 3e identieke luik scharnierde naar rechts.
• Ook achteraan de opening voor de schijnwerper zat aan de binnenzijde van de bunker nog een metalen luik om invliegende projectielen te verhinderen tijdens het gebruik van deze schijnwerper. Dit was uitgewerkt als een schuifluik.
• Op de zijkant naar de straat toe, had de bunker onderaan twee hoge valse ramen van 0.80m x 1.70m (BxH). Op het verdiep waren er nog 2 kleinere ramen van 0.80m x 1.00m (BxH).
• Bij het toegepaste eindontwerp van deze bunker zat er een metalen rooster van 1.00m x 1.00m in de wand boven het dakje over het toegangssas. Dit verborg de aanzuigopening van de manuele ventillator.
• De bunker had nog 2 puntgevels met vooraan een schouw.
• In de puntgevel waar de schietgaten zaten, zat ook nog een rond ossenoog.
• De linker voorhoek van de bunker was rond gemetst voor ongeveer de onderste 2 meter. Op die hoogte werd een betonnen plaat ingewerkt met een kleine steunbeer om de rest van de baksteenwand hierboven te dragen. Daarboven was het baksteenwerk wel met een scherpe hoek uitgewerkt.
• De volledige dakstructuur was uitgewerkt in rode Noorse den.
• Het zadeldak op het verdiep had als dakbedekking rode Boomse pannen.
• Origineel zou het 2e lager gelegen dakgedeelte op het toegangssas uitgewerkt moeten geweest zijn met asbestgolfplaten.
• Om het tweede niveau in de bunker te bereiken was er een metalen trap aanwezig van 2.30m.
• Het globale uitzicht was dit van een woning die nogal dicht tegen de straat was aangebouwd en zelfs letterlijk op het voetpad stond.

• De bunker werd in 1977 gesloopt.
• Wel kreeg men hem nooit volledig gesloopt en er staat dan ook nog altijd een restant van de achtermuur tegen de nog bestaande ooit gemeenschappelijke muur van de woning waar hij ooit werd tegengebouwd.
• Deze restant zit verborgen in een snelbouwstenen rode bak die nog vrij gemakkelijk terug te vinden is.

• De bunker heeft allicht nooit echt strijdgewoel gekend en zal dan ook allicht nooit directe sporen van strijd hebben gedragen..

• De bunker was waarschijnlijk een van de meest intacte bunkers op de linie tot hij in 1977 voor verbredingswerken van de Aalbroekstraat diende te wijken. Tot dan had hij nog altijd zijn origineel dak, inclusief de dakpannen.
• De bunker is echter ook nog altijd lokaal bij oudere mensen gekend omwille van de problemen die er geweest zijn om hem in 1977 gesloopt te krijgen. Het bunkertje stond zo dicht bij een woning (hij was er bij aangebouwd) dat men bij het afbreken ervan het niet heeft aangedurfd de dichtst tegen het huis staande wandgedeelte mee af te breken. Dit betreft het gedeelte waar er in de beschrijving sprake is van de gemeenschappelijke, gedeeltelijk mee onteigende muur. Hierdoor staat er naast de desbetreffende woning heden een soort gemetste bak waarachter de originele achtermuur nog altijd aanwezig is. U kunt deze achterwand nog altijd bekijken via een aantal in die wand gelaten openingen.
• De afbraak van deze bunker heeft het faillissement betekend voor een drietal bouwfirma's die na de aanbesteding van de afbraak, het kleinnood niet afgebroken kregen. Dit maar als een bewijs dat de bunkers uiterst stevig gebouwd waren.

• Op basis van de hoeveelheden toegepast binnen de bouwproject A en B voor gelijkaardige bunkertjes, gecombineerd met de toegepaste basisprijzen zoals in het bestek van bouwproject E terug te vinden, werd een eerste benaderende prijs bepaald voor elk van de bunkertjes. Deze detailprijzen werden daarna herrekent via de regel van 3 op basis van de werkelijke projectprijs zoals terug te vinden in het bestek en de totaalprijs zoals zelf op basis van de gemaakte veronderstellingen, bekomen. Op die wijze moet dit bunkertje ongeveer 73.438,43 Bef gekost hebben.
• Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 75.688,43 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.